یک اسباب بازی ایده آل چارچوبی برای خلقت فراهم می کند. یک اسباب بازی دورج توی ایده‌آل خود را به معنای داشتن هر نوع فرهنگ داخلی تعریف نمی‌کند.
برای مثال، مجموعه‌ای از قطعات انتزاعی، آزادی کامل خلقت را امکان‌پذیر می‌کند، اما به گونه‌ای ساختار یافته است که اجزا فقط به روش‌های خاصی با هم ترکیب می‌شوند.
یک ماشین اسباب‌بازی، یک شخصیت فیلم، یک خرس عروسکی یا یک باربی، کمتر باز است، و بازی را محدود می‌کند، زیرا حتی یک کودک بسیار خردسال نیز فرهنگ و واکنش‌های ادراکی نسبت به این اشیاء به دست آورده است.
اسباب‌بازی‌هایی که توسط شخصیت‌های کمیک‌بوک، تلویزیون یا فیلم و غیره تبلیغ می‌شوند یا با آن‌ها مرتبط هستند، کمترین رایگان و باز هستند و بازی خلاقانه را محدودتر و محدودتر می‌کنند.
بازی یک کودک با مجموعه‌ای از اسباب‌بازی‌های جنگر ستارگان احتمالاً بر اساس یا حداقل مربوط به تجربه او از فیلم‌ها است. بیا و فکرش را بکن، با این منطق بهترین اسباب بازی کاغذ است و چیزی که بتوان با آن نقاشی کرد و رنگ کرد.
کوارکس یکی از اسباب بازی هایی است که با منطق بالا اختراع شده است. هدف این اسباب بازی این است که کارها را به خوبی انجام دهد.
به عنوان مثال، طراحی یک وسیله نقلیه، یک هلیکوپتر، و غیره، هر چیزی که می خواهید و سپس با استفاده از قطعات مختلف آن را به تکنولوژی پیشرفته ترین و شیک ترین حالت ممکن تبدیل کنید.
این به شما امکان می دهد ساختار را برای حداکثر عملکرد به حداقل برسانید. این یک اسباب بازی انتزاعی و ساختار یافته است. این به کودک اجازه می‌دهد تا در محدوده‌های معین، آنچه را که کودک در ذهن خود می‌بیند.
بسازد، و سپس خلقت، کاوش و تخیل خود را به ساخت متصل کند. شرکت والدین در این بازی خوب است، اما نباید کودکان را به بازی و یادگیری تشویق کنند.
